دتکتور دود یونیزه ۲۴ولت باپایه آریاک

توضیحاتی در رابطه با دتکتور دود یونیزه :

دتکتورها یا آشکارسازها وسایلی هستند که حریق را تشخیص می دهند. سنسورهای اعلام حریق (بسته به این که به کدام مشخصه آتش حساس باشند) در گروه‌های سنسورهای دود، سنسورهای حرارت، سنسورهای منو اکسید کربن، سنسورهای شعله و سنسورهای ترکیبی جای دارند.دتکتور دود  شامل یک سلول نوری یا تله ی نوری (Cell) و یک منبع تولید کننده نور ،یک لنز (عدسی) جهت تنظیم تابش نور داخل محفظه ( بیم) و یک فتودیود (دیود حساس به نور) و یا دیگر سنسور های فتو الکتریک (عکس الکتریکی) هستند. این دتکتور به نحوی ساخته شده که در شرایط عادی کار، پرتوهای نور از جلوی دتکتور عبور کرده و در سلول های تعبیه شده گیر می افتند. وقتی که ذرات دود نمایان گردید تعدادی نور بوسیله ذرات دود متفرق گشته در نتیجه توسط دیود حسگر دریافت می شوند و سپس سبب به کار افتادن دتکتور شده و با ارسال علایم به مرکز کنترل یا دستگاه مرکزی ، وقوع حریق را اعلام می کنند.دتکتور دودی یونیزه دارای یک محفظه است که با هوای بیرون در ارتباط دارد. فضای داخلی محفظه به وسیله یک منبع رادیواکتیو یونیزه می شود (یونیزاسیون مرحله ای است که مولکول های هوا به یون های مثبت و الکترون های منفی تبدیل می شوند). حال چنانچه یک ولتاژ بین این محفظه برقرار شود، یون ها به طرف صفحه با قطب مخالف حرکت می کنند. یون های مثبت به طرف الکترود منفی و الکترون ها به سمت الکترود مثبت حرکت می کنند. حرکت این الکترون ها و یون ها یک جریان الکتریکی را به وجود می آورد. مقدار جریان الکتریسیته بستگی به شکل محفظه ، منبع رادیواکتیو ، ولتاژ تغذیه ، درجه حرارت و رطوبت هوا دارد. در اثر ورود هوا به این محفظه جریان الکتریسیته کاهش می یابد (وجود ذرات دود باعث کاهش میزان جریان الکتریسیته می شود). و باعث عملکرد دتکتور شده و دتکتور فعال می شود.

موقعیت هایی که در آن ها نباید کاشف های دودی نقطه ای نصب شوند :

– در مکان هایی که ارتفاع بیش از۵ /10 متر باشد .

– در مکانی که پخت و پز صورت می گیرد مثل آشپزخانه (تنها باید از دتکتور حرارتی ثابت استفاده شود).

– در مکان هایی که آتش تولید ذرات دود نمی کند .

– اتاق بویلرها و ژنراتورها (بهتر است از دتکتورحرارتی ثابت و دتکتورهای ترکیبی استفاده شود).